Ziemowit Sokołowski
Na zachodnim krańcu kontynentalnej Europy.
Farol de Cabo da Roca.
Pani Ewa Puch, nasza niestrudzona wędrowniczka, dotarła do samego krańca kontynentalnej Europy. Starożytni Rzymianie nazwali to miejsce Promontorium Magnum, czyli Wielki Przylądek. Stąd, licząc po ortodromie (zatem w linii prostej),w odległości ok 2,1 tys mil morskich (3,8 tys km) znajduje się kontynent Ameryki Północnej. Jeszcze dalej bo ok 3 tys mil morskich (5,6 tys km) usytuowany jest najbliższy brzeg Ameryki Południowej. Znacznie bliżej (ok 2,5 tys km) jest do geometrycznego centrum Europy, czyli do Polski. Przestrzennie rzecz ujmując, to bezspornie jesteśmy w centrum Europy. Pod wielu innymi względami…niekoniecznie. Tak czy inaczej, Pani Ewa osiągnęła nad brzegiem Atlantyku uroczą Farol de Cabo da Roca. W portugalskim języku oznacza to latarnię morską zbudowaną na skalistym przylądku.
Jak przystało na miłośniczkę latarń morskich, wykonała szereg pięknych zdjęć na zewnątrz oraz wewnątrz latarni. Do tego wszystkiego dołączyła opis latarni i jej położenia. Nadto, uzyskała stosowny wpis do „paszportu bliza”.Uprzejmie dziękujemy za to, że zechciała się tym wszystkim z nami podzielić.
Opisywana latarnia morska, była pierwszym tego typu obiektem nawigacyjnym, zbudowanym od podstaw w Portugalii. We wcześniejszych wiekach, również stosowano na wybrzeżu światła nawigacyjne. Umieszczane one jednak były w górnych częściach budynków już istniejących, zatem przeznaczonych do zupełnie innych celów. Do czasu zainstalowania w tej latarni nowoczesnych źródeł światła oraz bardziej zaawansowanej optyki, (będzie o tym mowa w dalszej części), Farol de Cabo da Roca, nie odgrywała pierwszoplanowej roli. Dla ówczesnych nawigatorów ważniejsze były inne, pobliskie latarnie morskie. Od strony północnej byla to Cabo Carvoiera, oraz od strony południowej Cabo Raso.
Białe światło nawigacyjne umieszczone jest u szczytu kwadratowej w przekroju, kamiennej wieży z balkonem, otoczonej kompleksem 1 kondygnacyjnych budynków latarników. Jest to światło błyskowe; 4 błyski / 18 sekund. Stacja nautyczna jest obsługiwana przez 4 latarników. Otoczenie, oraz sama latarnia udostępnione są do zwiedzania. Operatorem latarni jest Marinha Portoguesa, Direccao de Farois, czyli Portugalska Marynarka Wojenna, Departament Latarń Morskich. Poniżej zawarty jest opis techniczny, oraz historia tej latarni.
Opis Lat. Mor. Farol do Cabo da Roca, Portugalia
Na zdjęciach o nr 11-15 ukazane są: wejście do latarni, schody prowadzące do laterny, współczesne oraz historyczne urządzenia wspomagające światła nawigacyjnego.
Na zdjęciach o nr 16 do 19 uwidocznione zostały urządzenia optyczne latarni.
Kontynentalne wybrzeże Portugalii liczy 832 km. Oprócz tego Portugalia posiada na Atlantyku archipelagi Azory i Madera. Na obszarze państwa działa 14 portów z tego 4 zlokalizowane są na wyspach. Najważniejszymi są usytuowane na kontynencie porty Faro oraz Figueira. Na lądzie Portugalia graniczy jedynie ze swą odwieczną konkurentką Hiszpanią, na długości 1232 km. Zatem granica morska stanowi ok 40% całkowitej długości kontynentalnych granic Portugalii. Zamorskie obszary archipelagów Azorów i Madery są skromną pozostałością wielkiego imperium kolonialnego Portugalii. „Największą perłą w koronie” tego imperium, była obecna Brazylia. Jej obszar 93 razy przewyższa aktualną powierzchnię Portugalii
Stosownie do potrzeb rozbudowano system oznakowania nawigacyjnego, a w tym latarnie morskie. W Portugalii jest aktywnych 90 latarń morskich. Z tego 41 znajduje się na wyspach. Za wszystkie odpowiada Departament Latarń Morskich, znajdujący się w strukturze Portugalskiej Marynarki Wojennej.