Nabieżnik Łąki – Stawa Górna

 autor: Ziemowit Sokołowski

Ten znak nawigacyjny został zbudowany w 1931 r. Do 1945 r. nosił nazwę „Flankengraben Oberfeuer”.

Położenie geograficzne: 53º33,1’N 14º37,7’E. Znak usytuowany jest na lądzie po wschodniej stronie toru wodnego, w odległości ok. 315 m od linii brzegowej Domiąży (morskie wody wewnętrzne).

Wraz ze stawą Łąki Dolne oddaloną o 431,5 m, wyznacza kierunek 354º części toru wodnego – dla statków idących ze Szczecina w stronę morza.
Wzniesienie światła wynosi 23mnpm. a jego zasięg 3,5M (6,5 km). Charakterystyka światła (1)+3 s.

Architektura tego znaku podobna jest do konstrukcji 6 staw bram torowych o nr 1, 2 i 4 oraz do górnych staw nabieżników: Mańków, Krępa, Raduń, Stepnica, Domańce, Bykowo, i Święta. Nowo zbudowana Brama Torowa-3 ma odmienną, uproszczoną konstrukcję – niestety, ze szkodą dla jej urody. Poniższa galeria zdjęć ukazuje stawę Łąki Górne u schyłku lata i w zimie, wejście do znaku oraz widok ze stawy.