Czerwony Ratusz.
Ziemowit Sokołowski.
Zarówno sprawozdanie z działalności jak i sprawozdanie finansowe za rok 2024 zostały przyjęte przez kworum. Również propozycja zmian statutowych została zaakceptowana. Szczegółowy przebieg zebrania oraz podjęte na nim postanowienia, znajdują się w archiwum SMLM.
Był to kolejny, trudny rok dla naszego Stowarzyszenia. Odnosi się to szczególnie do dostępności LM w Świnoujściu, możliwy jedynie od strony wody. Ten stan generuje wyższe koszty zwiedzania tej latarni. W rezultacie liczba zwiedzających spadła do ok 1/3.
Pomimo tych trudności główne przejawy działalności statutowej SMLM były konsekwentnie kontynuowane. Należą do nich utrzymanie tych obiektów nawigacyjnych oraz wydarzenia, które wpisały się już do tradycji międzynarodowych, krajowych i regionalnych.
Wymienić tu wypada przynajmniej: kolejne Obchody Międzynarodowego Dnia Latarń Morskich, Dnia Flagi Narodowej (w Świnoujściu i Niechorzu), a także przysięgi wojskowej w Niechorzu. Nasi przedstawiciele uczestniczyli również w kołobrzeskiej konferencji „Szlakiem Kotwic Morskich”. Zorganizowano również wystawę plenerową „Królowa Jasności” dotyczącą historii latarni morskiej w Świnoujściu.
Szczególne uznanie należy się naszym pracownikom obsługującym ruch turystyczny w Świnoujściu i Niechorzu. Współpracują oni z lokalnymi władzami samorządowymi, placówkami edukacyjnymi oraz instytucjami kultury. Ich działania koordynowane są z również z wolontariuszami a także z partnerami prywatnymi. Dzięki temu, różne inne przedsięwzięcia, związane z „turystyką latarnianą” nie obciążają skromnych środków finansowych naszego SMLM. Należały do nich m in. finansowane ze środków prywatnych pracowników Oddziału w Świnoujściu, wizyty studyjne w Niemczech i Danii.
Oprócz corocznej edycji naszego kalendarza, nasze Stowarzyszenie sfinansowało kolejny album (autorstwa p. Jacka Jasiewicza) związany tym razem z ochroną brzegów morskich w granicach Urzędu morskiego w Szczecinie. Kilka fotografii z tego albumu w załączeniu.
To kiedy zostanie otwarta dostępność latarni morskiej od strony lądu, ul. „Ku Morzu” (nazwa jak na ironię) lub trasą alternatywną -nadal nie wiadomo. Pewną pociechą może być fakt , że pojawiła się koncepcja tramwajów wodnych, które powinny być mniej kosztowne w eksploatacji.
Również projekt z funduszu Polski Ład p t „Wykonanie projektu remontu i adaptacji wnętrz zabytkowej latarni morskiej w Świnoujściu”, który może zakończyć się w maju 2025 r, budzi pewne nadzieje na przyszłość. Jego realizacja pozwoli nam poznać realia pracy latarników z epoki kiedy to źródłami świateł nawigacyjnych były palniki naftowe i acetylenowe. Do tego potrzeba jeszcze nieco mebli i zabytkowego technicznego wyposażenia „w stylu epoki”. Integralną częścią tego projektu będą nowoczesne przekazy audio-wizualne.
