Niemcy
Położenie geograficzne
Pozycja: 54°56’53”N 8°20’39”E. Ta latarnia morska została zbudowana na wyspie Sylt znajdującej się w SE części Morza Północnego, w odległości 4 -13 mil morskich na zachód od Półwyspu Jutlandzkiego. Sylt ma powierzchnię ok 99 km² i jest największą niemiecką wyspą na Morzu Północnym. Do 1362r była przylądkiem połączonym z półwyspem. Ekstremalnie silny sztorm, jaki wystąpił w tym roku przerwał połączenie z lądem stałym, dzięki temu powstała wyspa. Połączenie lądowe (kolejowe) z półwyspem zostało przywrócone w 1927r, po zbudowaniu grobli (Hindenburg Damm) na dnie morskim na długości ok 11 km.
Podstawowe dane techniczne
Wysokość wieży wynosi 40 m nad poziom terenu, oraz 62 m ponad poziom wody. Czerwony sektor światła widoczny jest w zakresie 165°-193° na dystansie 16 mil morskich (30km). Sektor światła białego, ma zasięg 20 mil morskich (37km). Charakterystyka światła: czas świecenia/zaciemnienia -3/7 s. Okres 10s. Zastosowany układ optyczny jest wg klasycznego systemu Fresnela.
Zarys historii
Latarnia została zbudowana w 1855r oraz aktywowana w roku następnym. Podstawowym materiałem budowlanym była cegła klinkierowa dostarczona z Bornholmu. Wówczas ten obszar znajdował się pod panowaniem Króla Danii -Fryderyka VII. Pierwotna nazwa tej latarni morskiej brzmiała Röde Klif (Czerwony Klif). Źródłem światła były najnowocześniejsze w tym czasie palniki naftowe. Zostały one zaprezentowane na Paryskiej Wystawie Światowej w 1855 r.
W 1864 r, Dania przegrała wojnę z przeważającymi siłami koalicji Prus i Austrii. W rezultacie, Królestwo Danii straciło m in. Księstwa Schlezwig oraz Holstein wraz z przyległymi wyspami położonymi u nasady Półwyspu Jutlandzkiego. Wtedy latarnia otrzymała nazwę w niemieckim brzmieniu jako Rotes Kliff. W 1875r zastosowano kilka żeliwnych pierścieni dla wzmocnienia dolnej części konstrukcji wieży. Widoczne są one w załączonej galerii zdjęć. Od 1929r zmieniono źródła światła na elektryczne. Od 1953r latarnia zmieniła kolor elewacji na białą z poprzecznym czarnym pasem w połowie wysokości wieży. W 1975r. nastąpiła zmiana nazwy latarni na „Kampen”. Nazwa pochodzi od pobliskiej, modnej miejscowości turystycznej. Od 1977r latarnia pracuje jako bezzałogowa. W latach 2004-2005 przeprowadzono kompleksową renowację wieży. W roku następnym odbyły się uroczystości, związane ze 150 leciem latarni. Na pamiątkę tego wydarzenia umieszczono herb Króla Danii (Frederic’a VII) wraz z datą zakończenia budowy w 1855r. Można to zobaczyć w załączonej galerii zdjęć.
Komunikacja
Liczba stałych mieszkańców wyspy wynosi ok 21 tysięcy. W okresie letnim, przebywa tu wielokrotnie więcej turystów i wczasowiczów. Możliwości dotarcia na wyspę zapewniają: lokalny port morski, port lotniczy oraz kolej. Połączenia promem samochodowym i pasażerskim umożliwia linia do duńskiego portu Havneby. Port lotniczy ma połączenie z Hamburgiem, Frankfurtem, Monachium, Bremą, Norymbergą i Berlinem. Komunikacja kolejowa i samochodowa, w tym przewozy samochodów na platformach kolejowych (nie ma tam drogi kołowej), realizowana jest przez dwutorową linę kolejową usytuowaną na grobli (Hinderburg Damm). Przejazd przez 11 km długości groblę zbudowaną na dnie morskim (ok 10 min), jest również miejscową atrakcją turystyczną.
Umieszczone w galerii zdjęcia , przesłał nam p. Helge Staack z Hamburga. Przedstawiają one sylwetkę latarni oraz jej wnętrze. Lokalizację latarni na wyspie Sylt, widzianą z wysokości 89,5 km ukazano na podstawie mapy Google Earth.