Ziemowit Sokołowski
1779 ?- 1854
Urodzony w Wicklow County, Irlandia.
Z braku wiarygodnych wizerunków Halpina seniora, powyżej zamieściłem portret jego syna, żyjącego w latach 1842-1910. Obydwaj oddali wielkie zasługi w rozwoju systemu latarń morskich, zwłaszcza na terenie Irlandii. Kilka zamieszczonych fotografii latarń (z wikipedii), jest zaledwie skromną prezentacją ich dokonań.
W tej epoce miał miejsce dynamiczny rozwój żeglugi morskiej oraz portów. Wzrastający ruch statków wymusił niejako potrzebę rozbudowy oznakowania nawigacyjnego, a w tym latarń morskich. Dotyczyło to zwłaszcza Anglii i Irlandii u których wybrzeży odbywał się największy ruch morski. Otaczające Zjednoczone Królestwo akweny morskie mają bardzo rozwiniętą linię brzegową. W pobliżu brzegów są liczne mielizny i skaliste rafy. Trudności nawigacyjne pogłębiają częste sztormy i dla odmiany zamglenia. Mgły zawsze były utrapieniem marynarzy, zwłaszcza w pobliżu skalistych brzegów.
Zupełnie odmienny pogląd na tą sprawę miały brytyjskie elegantki w tamtych czasach. Wręcz uważały, że wilgotne powietrze czyni ich karnację alabastrową. A zatem najbardziej pożądaną. Ku zazdrości pań z pozostałej części Europy, nie mówiąc już o pozostałych kontynentach.
Dynamiczny rozwój żeglugi i portów morskich skutkował m in budową licznych latarń morskich, wysyłających sygnały optyczne, akustyczne i w końcu radiowe.
Postać George Halpin’a, jest w pewnym sensie tajemnicza. Z jednej strony jego osiągnięcia w dziedzinie budowy latarń morskich są powszechnie znane i doprawdy imponujące. Uważany jest również za „ojca założyciela” irlandzkiej służby latarni morskich. Jego dokonania kontynuował syn (inżynier budownictwa) o tym samym imieniu i nazwisku. Około 1830 r został mianowany asystentem swego ojca.
Z drugiej strony nie jest znana dokładna data urodzin (Halpina seniora), ani szczegóły związane z jego wczesnym życiem. Również o tym w jakich szkołach uzyskał wykształcenie. Prawdopodobnie był niezwykle uzdolnionym a zarazem pracowitym samoukiem. Zatem nie formalne wykształcenie, lecz zdolności poparte pracowitością zadecydowały o jego sukcesie zawodowym. Wówczas to było możliwe.
W Sprawozdaniu Komisji Korporacji Miejskiej z 1835 r zdefiniowano zawodowo osobę Halpina (seniora) nie jako inżyniera, lecz jako budowniczego.
Nie ulega natomiast wątpliwości, że w 1800 r (w wieku ok 20 lat) został mianowany inspektorem robót w Dublin Ballast Board, instytucji poprzedzającej Commissioners of Irish Lights. Natomiast w 10 lat później został inspektorem latarń morskich, jak również inwestycji portowych w Dublinie. Dzięki tym inwestycjom infrastrukturalnym, Dublin stał się nowoczesnym portem. W latach 1810-1867 ilość irlandzkich latarń morskich wzrosła z 14 do 72.
W okresie swej działalności owocnie współpracował z szacowną angielską instytucją Trinity House, wzmiankowaną powyżej.
Pod jego kierownictwem w okresie 57 lat zbudowano 53 nowe latarnie morskie i zmodernizowano kolejnych 15. Ponadto ustanowił procedury administracyjne irlandzkiej służby latarń morskich, a w tym zatrudnienie i zakres obowiązków latarników. Niezależnie od tego kontynuował nadzór nad rozwojem portu w Dublinie.
George (senior) zmarł w lipcu 1854 r podczas inspekcji latarni morskiej. Miał wówczas 75 lat. Został pochowany na cmentarzu Mount Jerome ,w Dublinie. Jego następcą na stanowisku inspektora latarni morskich został inż. George Halpin (junior). Zatem kontynuacji chlubnych zawodowych tradycji rodzinnych, stało się zadość.